Μεγάλωσα σε μία οικογένεια που οι φιλοφρονήσεις δεν είχαν να κάνουν με το εξωτερικό κομμάτι, με το «περιτύλιγμα», αλλά με επιτεύγματα του μυαλού. Αυτό με έκανε να επιδιώκω όλο και μεγαλύτερες επιτυχίες στο σχολείο, γιατί ήξερα πως αυτό ήταν που θα έφερνε την επιβράβευση (και ναι ας το παραδεχτούμε, ένα μπράβο από τον μπαμπά ήταν και είναι για τα περισσότερα παιδιά κίνητρο). Αυτό με έκανε και πιο δύσπιστη όσον αφορά τα άτομα που με πλαισίωναν και το μόνο που έβλεπαν στο κόσμο γύρω τους ήταν πρόσωπα, σώματα και όμορφα περιτυλίγματα.
Εννοείται η εμφάνιση είναι ένα σημαντικό κομμάτι, γύρω από το οποίο «κτίζεις τον εαυτό σου». Και ναι όλοι μας προσέχουμε λίγο ή πολύ την εικόνα μας. Το πως μας αντιμετωπίζουν οι γύρω μας ειδικά σε νεαρή ηλικία μπορεί να μας οδηγήσει σε συμπεράσματα τόσο για τον εαυτό μας, όσο και για τον κόσμο γύρω μας. Εάν η επιβράβευση είναι συνδεδεμένη με το «έξω», αυτό θα επιδιώκεις μεγαλώνοντας. Μια εικόνα τόσο τέλεια που θα είναι άξια επιβράβευσης.
Μεγαλώνοντας γίνομαι λιγότερο «ανεκτική» στα άτομα που επιλέγουν να βλέπουν μόνο αυτό σε μένα, σε σένα, σε όλους μας…
Πολλοί δεν μπαίνουν στον κόπο να μάθουν κάτι περισσότερο για σένα. Συστήνεστε και μένετε στο «χάρηκα, ωραίο μαλλί, ωραίο ρούχο…». Στη περίπτωσή μου, η δουλειά μου βοηθά στο να μένουν εκεί. Ίσως ο τίτλος του μοντέλου να σε βάζει σε καλούπια που δεν φαντάστηκες ποτέ πως θα έμπαινες μεγαλώνοντας. Κι ας φρόντισε όσο καλύτερα μπορούσε η μαμά και ο μπαμπάς να μην είσαι μόνο αυτό. Και ας φρόντισες και εσύ να μην είσαι μόνο αυτό. Στη δική μου περίπτωση δίνω συχωροχάρτι, αλλά αυτό το παιχνίδι της εικόνας το βλέπω να συμβαίνει πέρα από το δικό μου χώρο. Μάθαμε να κρίνουμε με την εικόνα και όχι με το τι ισχύει πραγματικά.
Πρόσφατα σε μία συζήτηση άκουσα μια ατάκα που με άφησε άφωνη « Πήρε δοκτωράτο; Δεν της φαινόταν.» Δεν της φαινόταν τι; Το μυαλό; Φρόντισες να συζητήσεις μαζί της για να «φανεί» ή έμεινες στα μαλλιά και τα ρούχα; Και για να μην παρεξηγηθώ ως γυναίκα που δραστηριοποιείται στο χώρο της μόδας θα συζητήσω άπειρες φορές και για μαλλιά και για ρούχα, αλλά αυτό δεν με καθορίζει και δεν καθορίζει καμία μας. Αυτό είναι που με ενοχλεί. Η ταμπέλα. Η κάθε ταμπέλα. Δεν είσαι ένα πράγμα. Είμαστε ένα σύνολο χαρακτηριστικών, αρκεί να βλέπεις πέρα από την εικόνα, αρκεί να θες να δεις πέρα από την εικόνα. Γιατί για όσους είναι επιφανειακοί θα είσαι ένα πράγμα, μια ταμπέλα.
Φρόντισε ΓΙΑ ΣΈΝΑ να είσαι περισσότερο από μια εικόνα και όταν θα σε αντιμετωπίσουν λες και είσαι μόνο αυτό, εσύ θα ξέρεις και θα τα έχεις καλά με το μέσα σου. Και αυτοί που θα κοπιάσουν για να το μάθουν, αυτούς να τους εκτιμάς. Γιατί αυτοί δεν μένουν σε αυτό που τους λένε τα μάτια, πάνε ένα βήμα πιο πέρα. Αυτοί αξίζουν το χρόνο και τον κόπο σου…
«Οι άνθρωποι γενικά κρίνουν περισσότερο από τα φαινόμενα παρά από την πραγματικότητα, γιατί η όραση ανήκει σε όλους, ενώ η αντίληψη σε λίγους.»
-Πλάτων
Photo credits: Louis Loizides Mitsu
