Η εγκυμοσύνη είναι η πιο ευλογημένη περίοδος στη ζωή μια γυναίκας, δώρο Θεού, η δημιουργία ενός ανθρώπου που θα είναι μισός εσύ και μισός ο άνθρωπος σου. Τι πιο όμορφο;
Η εγκυμοσύνη όμως έχει τις δυσκολίες της. Κάποιες γυναίκες αντιμετωπίζουν πάρα πολλές μέχρι να φέρουν στο κόσμο το μωρό τους και πραγματικά είναι άξιες θαυμασμού (όλες έχουμε βιώσει μια τέτοια περίπτωση στο στενό φιλικό ή οικογενειακό μας κύκλο).
Με ρωτήσατε πολλές φορές γιατί άργησα να το μοιραστώ. Προσωπικά θεωρώ πως έγινε τη σωστή στιγμή, όταν ένιωσα έτοιμη και είχα ξεπεράσει το έντονο άγχος (γιατί άγχος ακόμη έχω και θα έχω μέχρι να πάρω το μωρό μου αγκαλιά).
Πολλές γυναίκες το μοιράζονται με φίλους και γνωστούς όταν ολοκληρώσουν τη 12η εβδομάδα κύησης (γύρω στους 2,5 μήνες) όπου είναι και οι πιο κρίσιμες και βάσει οδηγιών γιατρού καλύτερα να μην το πεις νωρίτερα. Η αλήθεια δεν ένιωσα έτοιμη τότε. Δεν το είχα μοιραστεί ούτε με τις κολλητές μου μέχρι τότε. Κάθε εβδομάδα έλεγα την επόμενη θα είμαι πιο έτοιμη.
Οι πρώτοι μήνες δεν ήταν οι πιο εύκολοι, αντιμετωπίσαμε κάποιες μικρές ατυχίες που εννοείτε δεν συγκρίνονται με τις δυσκολίες άλλων γυναικών, αλλά όταν βιώνεις την 1η σου εγκυμοσύνη είναι όλα ακόμη πιο έντονα… και ο φόβος, και η λαχτάρα, αλλά και η αγωνία είναι τεράστια.
Μπαίνοντας στον 5ο μήνα, όταν πια αρχίζεις να νιώθεις το ανθρωπάκι σου να κάνει τις πρώτες του κινήσεις και νιώθεις αυτά τα γλυκά φτερουγίσματα, αρχίζεις να συνειδητοποιείς πως δεν ζεις ένα όνειρο, πως πραγματικά μέσα σου μεγαλώνει ένα μωρό, το δικό σου μωρό.
Τότε ένιωσα έτοιμη. Και ήταν λυτρωτικό το ότι σταμάτησα να κρύβομαι ακόμη και από συγγενείς… Ε είχα στερέψει και από δικαιολογίες όταν ψυλλιάζονταν κάτι! Από την άλλη μπορείς επιτέλους να μοιραστείς τη χαρά σου, με όλους. Σε σημείο που νομίζω μερικές φορές καταντά κουραστικό για τους γύρω σου (λες και μόνο εσύ βιώνεις εγκυμοσύνη σε αυτό το κόσμο) αλλά σε δικαιολογούν είτε γιατί σε αγαπούν, είτε γιατί έκαναν τα ίδια ή χειρότερα!
Πλέον διανύουμε τον 7ο μήνα και η ανυπομονησία μου δεν περιγράφεται!! Η αυπνία κτυπά κόκκινο, οι πονοκέφαλοι συχνοί και η πείνα συχνότερη. Αλλά αυτά θα τα πούμε αναλυτικά σε άλλο post γιατί έχω δεχτεί πολλά μηνύματα σας με συμβουλές και απορίες που δεν αρκούν μερικές γραμμές για να τα πούμε!
Ευχαριστώ όλες τις μανούλες και μη, που αφιέρωσαν λίγο χρόνο για να μου δώσουν τις πολύτιμες συμβουλές τους. Το εκτιμώ και νιώθω πως αυτό το blog παίρνει άλλη σημασία πιο ουσιαστική τέτοιες στιγμές!
